Waarom ik NIET mee wilde doen aan het NK Pitchen

Afgelopen week kwam ik deze foto weer tegen. Bijna een jaar geleden gemaakt in de Jaarbeurs Utrecht. Ik sta hier samen met mijn maatje Guido, die mij had uitgenodigd voor de finale van het NK Pitchen. Een wedstrijd waar ik nog nooit van gehoord had.

#Doorgaan… Dat was de slogan op de stand van een van de sponsoren waar deze foto geschoten is. Ik moet grijnzen. Dat is precies wat ik heb gedaan.

Een week geleden is mijn video pitch genomineerd voor het NK pitchen 2018. Hiermee is een spannende race begonnen naar de volgende finale. De finale waarin ík dit jaar dolgraag op het podium wil staan.

Faalangst

Dagelijks wisselt mijn stemming van “YES, ik kan dit!” #zinin, naar “HELP, waar ben ik aan begonnen?!”. Vandaag realiseerde ik mij dat dit precies is wat veel van mijn klanten ook hebben als ze een belangrijke presentatie moeten geven. Daarom voel ik de behoefte mijn ‘proces’ met je te delen. Voor kracht en inspiratie in voor jou spannende tijden.

Waarom ik niet mee wilde doen aan het NK Pitchen

Een greep uit de reeks glasharde argumenten die ik had.

#1: Het MOET niet

Afgezien van Guido heeft niemand mij gevraagd mee te doen aan de wedstrijd. Niemand zou het wat uit maken als ik het aan mijn neus voorbij zou laten gaan. Deelnemen kost veel energie, tijd, zenuwen… Dus waarom zou ik meedoen?

#2: Ik kan mezelf niet coachen

Regelmatig help ik ondernemers met hun pitch. Dat gaat mij goed af, als ik het resultaat zelf mag beoordelen. Maar jezelf coachen is toch wat anders… Iedere keer dat ik dacht aan deelname en hoe ik mijn pitch dan zou doen, liep ik vast. Want zodra ik invulling gaf aan de opdracht die ik mijzelf als coach meegaf, brulde mijn innerlijke klant en lijdende voorwerp dat het zo niet goed was. Te zweverig. Stom. Te lang. Niet de moeite waard. Ik ben werkelijk mijn eigen moeilijkste klant. Dus waarom zou ik meedoen?

#3: Er zijn vast veel betere deelnemers dan ik

Die kans zit er dik in. En het blijkt ook, want er zaten een aantal hele goede video pitches tussen. Dat zag ik al vóór ik de mijne nog had opgenomen. De kans van winnen is daarmee niet bepaald groot. Dus waarom zou ik meedoen?

#4: Met de ‘stem’ spelregel, moet ik anderen vragen om een gunst

En niemand zit te wachten op de zoveelste uit hun netwerk met een verzoek ergens op te stemmen…

Daarnaast vind ik het oprecht lastig om anderen om hulp te vragen voor zoiets. Het is ten slotte maar de vraag of ik voldoende mensen kan bereiken om eerlijk aan een aantal stemmen te komen dat me direct helpt aan een halve finale plek. Ik zeg eerlijk, want ik kwam er al snel achter dat het stem systeem manipuleerbaar is. En dat voelt niet leuk als deelnemer. Dus, waarom zou ik meedoen?

#5: Ik heb het al druk genoeg en weet niet of ik die spanning er wel bij kan hebben

Spannende uitdagingen zat dit jaar! Deze wedstrijd gaat heel veel van mij vergen. Niet alleen qua tijd en vaardigheid, vooral aan spanning en onzekerheid. Misschien is het too much… Dus waarom zou ik meedoen?

Je leest het. Ik had genoeg redenen om voor de makkelijke, veilige weg te kiezen niet mee te doen.

Ik zou spijt krijgen als ik niet mee zou doen. Als ik namelijk in staat ben mijn angst voor even op zij te zetten, dan weet ik weer dat:

1. ik vorig jaar al dacht vanuit het publiek “hoe tof zou het zijn als ik daar zou staan!”
2. ik zin had aan de slag te gaan voor de wedstrijd, vóór mijn schreeuwende ‘muppets’ de kans kregen met argumenten te komen om het NIET te doen
3. ik niets te verliezen heb. In geen enkel geval. Het enige dat telt is dat ik het lef heb gehad mij in te schrijven en het te proberen.
4. ik het fantastisch vind om op het podium mijn ding te doen. Ook als blijkt dat er anderen zijn die het nog beter kunnen dan ik.
5. ik genoeg ben. Nu al. Ook als ik niet win. Zelfs als ik niet eens de halve finale haal.

Geen weg terug

En dus sta ik nu in de boksring… Er is geen weg terug. Ik ben bereid er volop voor te gaan en neem mijn angst en onzekerheid voor lief.

Ik hoop dat ik jou heb kunnen inspireren. Door mijn interne proces in deze blog weg te schrijven. Weet, meedoen is belangrijker dan winnen. Echt. Als jij op een zeker moment ook last hebt van de ‘muppets’ op je schouder, stel jezelf dan de vraag:

krijg ik er spijt van als ik het niet doe?

Ja? Ga er dan voor. 100%. Wees trouw aan je intuïtie, trouw aan jezelf.

#Doorgaan. Als ik het kan, kan jij het ook.

Vandaag is een spannende dag. Straks hoor ik of ik 14 februari in de halve finale mijn pitch mag doen voor publiek. Word vervolgd.

Als negatieve stemmetjes in je hoofd je ervan weerhouden om te doen wat je van binnen daadwerkelijk wilt, stel jezelf dan de vraag: Wat zou ik doen als ik nergens bang voor was? Het is menselijk spanning te voelen. Onzekerheid. Angst. Wie deze gevoelens onder ogen durft te zien en toch de uitdaging aan gaat, heeft nooit iets te verliezen.

Wil jij permanent (nog) beter leren spreken? Dan is het leertraject Stralend Presenteren wat voor jou. Ik leer jou presenteren met meer impact, gemak en plezier in 3 maanden tijd. Neem snel een kijkje op de website.

Ben je benieuwd naar mijn speeches? Neem dan een kijkje op mijn YouTube kanaal.